اولین صحبت بعد از پیامبر (صلی الله علیه و آله)
دربارۀ استفاده از بیاناتی که نقل شده از حضرت زهرا (علیهاالسلام) در اول اسلام، خیلی دقت لازم است، چون در اول اسلام حضرت علی (علیه السلام) سال ها خطبه ای رسماً نداشته و چند سال طول کشید تا وقتی که نوبت به ایشان رسید و فرصتی به او دادند که آن وقت صحبت کرده اند. اما حضرت زهرا (علیهاالسلام) 25 سال قبل از آن، دقیقاً بعد از رحلت پدرشان صحبت کرده اند.
پس این اول صحبتی است که در امّت بعد از پیامبر (صلی الله علیه آله وسلم) انجام گرفته می شود
که مجموعاً باید مسلمانان دربارۀ دیانت و سیاست و مسائل اخلاقی و اعتقادی که در این خطبه به کار رفته، تفکر کنند و از آن استفاده های اصلی و اصالتی بنمایند.
از کلمه به کلمه و جمله به جمله اش باید امت اسلامی خط بگیرد و معنا بفهمد.
ابتدای سخن این است که: « الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى مَا أَنْعَمَ وَ لَهُ الشُّکْرُ عَلَى مَا أَلْهَمَ»
اگر بیایند به کسی خبر بدهند که در ملک شما، در آبادی و مزرعۀ شما گنجی پیدا شد یا قناتی پیدا شد یا چاه نفتی پیدا شد و او شروع به تشکر از خدا بکند، خوب چیز تازه ای نیست. چنین ثروتی یک دفعه برای آدم پیدا بشود، آدم باید به سجده بیفتد و تا آخرِ روز در سجده بماند.
اما اگر کسی پدرش از دستش گرفته شده، می خواهند اموالش را هم از او بگیرند، شوهرش را هم برکنار کرده اند و می داند که این ها مقدمه است که همه را در یک روزی قلع و قمع بکنند، قتل عام کنند و همه، حتی دختران و نوه هایش هم در خطرند، اما با وجود این ها چنان حضور حق تعالی برای او " یطمئن القلوب" هست، که عین کسی که می خواهد بایستد و نعمت خدا را شکر کند، او هم شروع به شکر خدا می نماید!.
پس " الحمدلله" گفتن آن حضرت در این مورد، در سنجش و ترازو که گذاشته شود، سنگین تر از تمام شکرهایی است که ما در برابر خدا می کنیم؛
چون که شکر در مصیبت ارزش دارد.
مصیبت را یک امر جزئی دیدن و نعمت خدا را به خاطرِ این گرد و غبارهای زندگی، نادیده نگرفتن خیلی خیلی مهم است.
هرگونه کپی برداری بدون ذکر منبع شرعا جایز نیست
آدرس کانال تلگرام :
برای عضو شدن در کانال تلگرام بر روی علامت تلگرام در قسمت سمت چپ صفحه کلیک کنید